boş..

canımı incidirlər, boğuluram.. əllərim boşdu yenə.. yollar da boşdu, evsiz, maşınsız.. bir küçə iti belə yoxdu yalnızlığıma ortaq olacaq.. həyat da boşdu, qəlbim də.. mən sevmək istədikcə onlar incidirlər, mən yaxınlaşdıqca onlar üz döndərirlər.. elə evlər də, maşınlar da, itlər də.. axşamlar bir yana gündüzlər də qaranlıq gəlir.. kor olmaq desəm deyil, amma heç önümü də görə bilmirəm, lənət olsun.. elə mənə də lənət olsun elə sizə də.. həyatımı alt-üst edən, evləri də, maşınları da, itləri də məndən uzaqlaşdıranlara lənət olsun, nə deyim başqa.. küçələri boşaldanlar, gülləri solduranlar, xəyalları öldürənlər heç utanmazlar mı oxuduğum lənətlərdən.. baxmazlar mı gözlərimə ki, nələr danışıram.. boş boş susuduğumu sanırlar gözləri boş, dilləri dolu olan insan yığınları..