Sən mənim qapımdan bir də keçəndə

Sən mənim qapımdan bir də keçəndə

Gözün pəncərədən içəri dəyər,

Görərsən işıqlar yanmır gecə də,

Deyərsən bu insan yaşamır məgər?

Bir siçan gəmirib ayaqqabımı,

Gözlərin axtarar özü hanı bəs? 

Görərsən kilidi yoxdur qapımın,

Keçərsən içəri eləmədən səs.

Görərsən divarda dayanıb saat,

Qolların qoynunda durub baxarsan,

Ağlın qəbul etməz, gözünə inad

Hər şeyə bəhanə, səbəb taparsan. 

Təqvimə sataşar gözün, ay aman,

Burda zaman durub, axmır elə bil!

Fəsillər boyudur gəlib bir insan

Bu evə boylanıb baxmır elə bil.

Sanarsan hardansa sənə baxıram,

Elə gözləyərsən hardansa çıxam,

Elə gözləyərsən səni çağıram,

Axır inanarsan daha mən yoxam.

Mənimlə işıq da, zaman da gedib,

Bu evin ocağı sönüb arxamca.

Üşüyüb, titrəyib, alışıb, bitib,

Kitablar, qələmlər yanıb arxamca. 

Qapıya dəymədim burdan köçəndə,

Təki sən qapımın kənarından keç.

Sən mənim qapımdan bir də keçəndə

Bəlkə də qapımı tanımadın heç. 

Fırlanır

İlləri saymıram,

Elə bilirəm dayanıb

Məni gözləyir zaman.

Elə bilirəm

Eyni gündü 

Hamı təkrar oyanıb. 

Elə bilirəm eyni ildi

Fəsillər təkrarlanır,

Elə bilirəm gözləməkdən

Ürəyi sıxılır dünyanın -

Fırlanır.

Sərçə yuvası

sərçənin yuvasına od düşdü, külə döndü.

qanadını qoynuna sıxdı, elə ağladı. 

islanan yanaqları tikanlı gülə döndü,

gözlərindən qan axdı, bilə-bilə ağladı.

günlər sayılı olmuş, bilmədi ki, saymadı.

zaman ona nə verdi, nələr aldı, doymadı.

qaçdı, torpaq tutmadı, uçdu, külək qoymadı,

üzünə sillə vuran əsən yelə ağladı.

yuvasının külündən keçdi ölüm mələyi,

dizləri əsdi, sındı, yerə dəydi kürəyi,

sinəsi parçalandı, parça oldu ürəyi,

göz yaşını qəlbinə silə-silə ağladı...

Qapımı döymə

Külək dilimdən çıxan bir sözdən başlandısa,

Dodaqlarım quruyub gözlərim yaşlandısa,

Qapılarım dəmirdən, evlərim daşdandısa,

Dayan, döymə qapımı.

Bu fırtına dayanmır, dayanmır ki, gələsən.

Daşına baş qoyduğun məzar boşdu, biləsən.

Olar birdən, yuxuda məni tapmaq diləsən,

Oyan, döymə qapımı. 

Şeirlərim ölüdür, əllərim yas içində,

Paltarlarım, üst-başım palçıq, kir, pas içində,

Özünü öldürəndə məni də as içində!

Aman, döymə qapımı!

Teatr bitdi

Teatr bitdi,

Maskanız düşdü,

Makiajınız axdı,

Üzünüz göründü.

İnsan deyil,

Heyvana oxşamır,

Haqqı yoxdur.

Bu ikinci kibir,

Bu sonuncudur,

Məscidə girmək vaxtıdır.

Dəniz də aralanmır. 

Dəniz bozdu,

Torpaq yanır. 

Gündoğan qara,

Günbatan qırmızı,

Beş sətir yazı.