Dua

Qırma biləklərimi,

Məni əlsiz buraxma,

Əllərim dirəyimdi,

Ürəyimdəki daxma

Dağılmasın,

Uçmasın.

Damında yuva quran

Göyərçinlər qaçmasın.

Sözümü kəsmə mənim,

Məni dilsiz buraxma,

Yorğun ürək səsimi

Dinləyəsən,

Duyasan.

Ürəyimin kirini,

Çirkabını yuyasan.

Yenə də günəş çıxır,

Məni gözsüz buraxma,

Gözlərim yerə baxır,

Ovuclarım səmaya.

Bağlanmasın,

Dönməsin.

Gözlərim pəncərədir,

Daxmamın işıqları

Tükənməsin,

Sönməsin.

Məni var edən də sən,

Məni mən edən də sən,

Daxmamın özülünü

Sevgidən edən də sən. 

Məni sənsiz buraxma...

Yasəmən

Dumanlı gecədə günəş parlayar,

Yasəmən çiçəyi açar qış günü,

Təqvimlər bu günü ömürdən sayar,

Gərək ki bu gündən saysın ömrümü. 

Fani

Karvanlar, ordular
Keçən yolları
Tapdayıram, keçirəm.
Kimlərin ayaq izi
Ayağıma yapışır?

Yanağıma toxunan
Narın yağış damlası
Məndən uzaq bir zaman
Bəlkə on il, bəlkə də min il əvvəl
Kədərli bir atanın,
Ya tənha bir qadının,
Ya yetim bir uşağın
Gözündən yerə axmışdı.

O binanı tikən adam,
Bu ağacı əkən adam,
Qutusu yerdə sürünən
Siqareti çəkən adam
İndi hardadır görəsən?

Aldığım bu nəfəs
Bu ana qədər
Neçə ciyər dolaşıb?

Dünən gördüyüm adamlar
Bu gün də sağdılar mı?
Bu səhər yola düşənlər
Yolun sonuna çıxdılar mı?

Hər açan qönçə bir gün
Qurumuş gül olacaq.
İndi alışan ocaq
Nə vaxtsa kül olacaq.

Güzgüdən gözlərini
mənə zilləyən adam
Nə vaxt şəkil olacaq?