Hitlerin məktubu

Bu səhər Hitlerdən məktub almışam
deyir, "yəhudiləri mən qırmamışam.."
əvvəl zarafat zənn etdim,
sonra ad oxşarlığı..
amma xəttindən bilinirdi Adolfun yazdığı..
yazır, "arxamca çox danışırsız
söyür, təhqir edir, adıma lətifələr çıxarırsız.
düzü, ölümləri üstümə atılan yəhudilər
elə qırılası millət idilər
elə indi Fələstinə baxın, razılaşarsız.
əvvəl o yazıqları xilas edin
sonra haqqımda nə istəsəz yazarsız."
vərəqin üstündə bir az qum dənələri
və bir az da ölüm qoxusu vardı..
yazdığı sözlərin arasına
dünya müharibəsi sığardı..
Yeri dardı yazığın, sümükləri sızlayır.
Məktubunda bizi də unutmayıb,
Bakını da xatırlayır.
"Sizi aldadıblar, gənc,
neft sizin sərvətiniz deyil..
ən pis, ən iyrənc,
ən hiyləgərlərin sərvətidi..
Qarabağ mı?
aranızdan kimsə çıxıb onu geri alacaq mı?
siz qırx birinci ildə uduzmusuz Qarabağı!"
Bir də dedi, saxlayaq ona lənət oxumağı
öldürmədiyi yəhudilər üçün..
yazıb məktubunda hər şeyi düzgün,
amma bircə şeyə inanmamışam..
Deyir, "yəhudiləri mən qırmamışam.."

qız..

qız,
belə danışmamışdıq sənlə..
yalnız
qalmayacaqdıq,
məni aparacaqdın
bir gün çıxıb gedəndə..

qız,
belə danışmamışdıq axı..
sahibiykən evimin
kəsildi səs-sorağın..
bircə günün içində
oldun neçə illərin
erkən gedən qonağı..

qız,
belə danışmamışdıq, yox..
əslində biz
heç danışmamışdıq..
səninlə  biz
biri bahar, biri qışdıq..

Adsız qadın

İllər öncə bu yerlərdə
bir adsız qadın vardı..
Boş, kimsəsiz şəhərdə 
adı çıxmışdı
yadımdan..
Unutmuşdum..
Soruşmağa utanırdım
adsız, gözəl qadından..
Qorxum başqa şeydən idi,
niyə qorxum axı addan?
Çəkinirdim deyəcək ki
özümü də çıxar yaddan..

ayaq səslərim..

görürəm ayaq səslərimdən bezmisən, susduqlarıma say.. dinlə gör nələr deyir ayaq səslərim, gör nə pıçıldayır.. bir addımlıq yolu neçə ilə gəldiyini danışır, susmaq istəyir, bacarmır.. mən də bacarmıram, bacarsam, susardım.. palçıqlı yolları necə keçdiyini, gövdəmi üstündə necə gəzdirdiyini, illərcə necə susduğunu danışır, dinlə.. dinləmirsən, elə mən danışanda da dinləmirdin, susanda da.. səssizliyimi anlamağın üçün daha neçə il susmalıydım, bilmədim, susmadım.. ağladım, sızladım, eşidəcəyinə ümid etdim, qışqırdım, çığırdım, eşitmədin.. indi isə ayaq səslərim və sən qalmısan, ya dinləyərsən, anlayarsan, geri dönərsən, ya da bu anlaşılmaz taqqıltının verdiyi əzabla baş-başa qalarsan, öz seçimindi..

Bir az..

son vaxtlar bir az tənbələm
əvvəlki mən olsam
indi bir az bir işə yarayardım
oturduğum yerdən dura bilsəm
gedib bir kitab oxuyardım
sonra səni sevərdim bir az sənsiz
çay içərdim dəmli ya dəmsiz
bir az çay qoxuyardım

bir az öz-özümə danışdım bayaq
sabah çox şeyə başlayacağam
idman edərək, şən mahnılar dinləyərək
və bir az da səni unudaraq
yeni həyat quracağam
güya..
nəysə, bir az da dəm tökürəm suya.

dünən bir az dərdli görünürdüm
bir az izlədiyim serialın təsirindən idi
bir az yuxusuzluq, bir az da səbəbsiz
bu dəfəki dərdim bir az daha dərindən idi
keçən dəfə hamını aldatmışdım
bir az da onlar inanmışdılar.
əşi, ağlım olsa çoxdan yatmışdım
bir az bezdirib məni bu "bir az"lar..

Öldürərəm

Mane olan heç nə olmasaydı özümü öldürərdim. Bu kənardan qorxaqlıq kimi görünə bilər, əhəmiyyəti yoxdur. Sadəcə, axı biz müsəlmanıq, bir həyatdı verilib, yaşamağa məcburuq, özümü öldürsəm cəhənnəmi boylayacam, Allah qorusun. Bir də axı arxamca çox danışacaqlar, bir pislik elədiyim üstünə beş qoyub danışacaq. Hələ ağzı boş durmayanların "yəqin validenləri bezdirib" və ya "o qız yandırdı uşağın başını" tipli sözləri də olacaq. Düzünü desəm, bütün bunlar sadəcə bəhanədi. Anamın ağlamayacağını bilsəm iki dəqiqə durmaram, öldürərəm.

Dəyişmisən..

Unudulmaq deyəsən
Asan olmayacaqdı..
İndi gördüyüm bu sən
Köhnə səndən uzaqdı..

Yox, sənə inanmıram..
Aradan aylar keçib,
Güzgüləri sındıran
Baxışların dəyişib..

Necə dəyişmisən, yar,
O vaxtkıyla birmisən?!
Öldürərdim, bir iş var
Əllərimdən kirlisən..

qayıt desəm..

bənzəyirdin günəşə,
mən qar adam..
yaraların deşə-deşə
işıq salıb..
bir iz qalıb hər yaradan..
nə biz qalıb,
nə mən, nə sən..
qayıdarmısan görəsən
qayıt desəm?

Və bir gün bir gəmi gəldi..

Və bir gün bir gəmi gəldi illərlə yol gözlədiyimiz sahilə. Bu deyildi gözlədiyimiz. Yox, bu deyildi, bu gəminin yelkənlərindən xoşbəxlik tökülmürdü. Çox gözləmişdim, gözlənənin gəlmədiyini bilə-bilə gözləmişdim, gözləmişdik. Ağlamışdıq, bu dənizi biz yaratmışdıq göz yaşlarımızla, o gəmi gəlsin deyə yaratmışdıq, ağ saçlarımızdan qağayılar, göy gözlərimizdən dalğalar düzəltmişdik, ağlamışdıq. Yox, bu gəmi deyildi uğruna dostlar satdığımız, sevgilər xərclədiyimiz. Susduq, görməzdən gəldik, gəmi gəldi, getdi və biz heç vaxt bilmədik o gəminin gözlədiyimiz gəmi olduğunu, bilmədik, görmədik dağılmış, qırıq-tökük, köhnə gəminin içində gizlətdiyi, dalğalardan qoruduğu xoşbəxtliyi, görmədik, görməzdən gəldik, susduq, susduq, ağladıq..

ay qız

aldadıblar səni, 
ay qız,
hər fəsil bir gün olur..
sən gedəli
gecə yalqız,
gündüzüm sürgün olur.

Yad şəhərli qız

"Sevdiklərini say" dedi yad şəhərli qız, ürəyini qoy dedi ortalığa. "Sevgini say" dedi, susdum. Hörüklərindən asdı məni, sevməyin cəzası imiş bu onun şəhərində, elə dedi. Aldatdı, bilirdim, yalan idi. Əslində o özü də bir yalandan ibarət imiş, Yad şəhərli deyilmiş əslində, saçları saxta imiş, özü dedi, deməsə də hiss etmişdim, saçlarından boya qoxusu gəlirdi. Xoşum gəlirdi. Saçlarından da, özündən də. Şəhərinə qayıtdığı gündən bu yana heç axtarmamışdım onu, bu gün son görüşdüyümüz yerə getdim yad şəhərli qızı tapmaq üçün, saçları yox idi, gözləri yox idi, özü var idi və bir də ona aid sevmədiyim nə varsa hamısı. "Gecikmisən" dedi, gecikmisən..

DAŞ DÖVRÜ XƏYALLARI

daş dövründən qalma xəyallara dalmışdıq
o vaxtlar eşq hələ icad olunmamışdı
yadımdadı,
daşdan idi hər şey,
amma indi bircə ürəklər daşdı..

köhnə düşüncəliydik o günlərdə.
adı üstündə,
geridə qalmışdıq.
mənliyimizi satacağımız pul yox idi,
və mağaralarda işləmirdi tanışlıq.

makiajsız, gözəl qadınların dövrü idi,
saxta üzlər dövrü başlamamışdı..
susqun vaxtları idi şeytanın
o qədər daşın arasında
heç kimsə şeytanı daşlamamışdı..

bir gün xəyallar parçalandı daşlara dəyib,
görünür daş dövrü sona çatmışdı..
və min illər boyunca
qadın şeytanla,
kişi öz nəfsi ilə yarışdı..

...

"sən" deyildi
yuxularda görüşdüyüm
yar payı..

çox sərindi
yoxluğunu bölüşdüyüm
çarpayı..

indi gecdi,
keçdi sənlə gülüşdüyüm
yaz ayı.

bir səhər

və bir səhər yuxudan oyandığımda səni xatırlamayacağam. o gün mənim günüm olacaq. insanları, əşyaları, ağacları heç görmədiyim kimi görəcəyəm. qarşıma çıxan hər kəsə gülümsəyəcək, məni dəli zənn edənlərə əhəmiyyət verməyəcəyəm. həmin gün hər şey başqa olacaq. amma bir qorxu da var içimdə. o günün yuxu olduğunu anlamaq və adını qışqıraraq yuxudan oyanmaq..

Gəl..

sən buradan
gedən günə
doğan günəş
indi yenə
görünüb,
gəl..

daha çatır
payız qışa.
dəniz yatır..
sahil indi
gur yağışa
bürünüb,
gəl..

pal-paltarın
toz basınca,
qatarların
arxasınca
sürünüb gəl..

vardı..

ikimiz bir yorğana bürünüb titrəmək vardı indi
buz tutmuş əlləri nəfəsimlə isitmək..
qaranlıq gizlənincəyə qədər
uduzları izləmək vardı..
donmaq və donduğumu səndən gizləmək vardı..
ölmək vardı indi
son nəfəsimdə yanımda səni görüb
gecənin acığına səssizcə gülmək vardı indi..

Ayıbdı..

"Gecələr heç özümdə olmuram, Allah eşqinə sus, başım ağrayır. Səsinlə deyil dərdim, baxışlarını kəs. Gündüz baxdıqlarının acısı gecə çıxır, canım çıxır, sən çıxmırsan ağlımdan. Xəyalın elə ruhsuzdu ki gözümün önündə, əgər ağlımdan çıxmaq istəsən ruhunu geyin, görənlərdən ayıbdı, vallah."

O MƏNƏ DOSTUM DEYİRDİ

O mənə dostum deyirdi,
nə vaxt əlini uzatsa tutmalı olduğuma
inandırmaq istəyirdi..
necə tənbəl olduğumu bilir,
bir əli saçımı sığallamaqla məşğul olurdu.
arada bir kənara çəkilir
tək tənha otururdu
sevgililərin qoşa oturduğu skamyada.
deyəsən əslində dost olmadığımızı bilirdi o da..

O mənə dostum deyirdi
mən ona ay qız deyə səslənirdim..
hirslənirdi..
gözündən yuxu töküləndə 
onu bir başqa məsum görürdüm..
dan yeri söküləndə 
hər qız elə olurmuş, hardan bilərdim..
gərək aramızda sərhəd olan dost adını
çoxdan silərdim..

O mənə dostum deyirdi,
niyəsə gecələr məndən sonra yatırdı..
anlaya bilməyəcəyim musiqilər dinləyirdi.
anlayacağımdan qorxurdu.. 
o bilmədən dinlədiyi musiqilər hisslərini satırdı..
ağlamağı çox yaxşı bacarırdı, heyif gözlərindən..
güldürürdüm arada,
hər gülüş sonrası dərdli bir ah çəkirdi dərindən..

O mənə dostum deyirdi.
bu necə dostluq idi, mən də anlamadım.
sevirdi desəm, sevmirdi..
qısqanıb özünü ələ verirdi arada..
nankor deyildim, yaxşı bilirdi..
gülümsəməyə yetirdi 
ağ da, qara da,
əgər göy qurşağını yadıma salmasaydı..
kaş dostum deyib canımı almasaydı..

...

axan damla gözündən
gözlərimə yağırdı..
deyəsən
çox ağırdı
məndən aldığın qisas..
indi boş qalıb
bir az
yorğun əllərim..
və sən
özgə əllərindəsən..

İki nəfər

Biz elə əvvəldən iki nəfər idik. Bir yalnız, bir kimsəsiz. Yalnızlığımı sənə qurban verib kimsəsizliyinə ortaq olmaq istəmişdim, necə dəyərli kimsəsizliyin var imiş, istəmədin.
Biz elə əvvəldən iki nəfər idik. Bir lal, bir susqun. Səni görəndə dilim tutulardı, sənsə mənimlə danışmağı özünə rəva bilməzdin.
Biz elə əvvəldən iki nəfər idik. Bir bəxtsiz, bir bədbəxt. Bədbəxtliyini çəkib almaq istədim, bəxtim gətirmədi.
Biz elə əvvəldən iki nəfər idik. Bir ola bilmədik, ayrılarkən necə yarım qaldım, bilmirəm..

Axı mən..

Əlimdə olsa günümü musiqi dinləməklə keçirər, qara vərəqə qara mürəkkəblə heç vaxt oxunmayacaq şeirlər yazar, gözlərim kor oluncaya qədər ağlayar, uşaqlıqda etdiyim kimi odeyaldan və stullardan otaq düzəldib saatlarla içində oturar, çarpayı yerinə döşəmədə yatar, aylarca əllərimi yumaz, bütün içkilərin yerinə çay içər, evimin açarını özümün də tapa bilməyəcəyi yerdə gizlədib saatlarla axtarar və heç kimlə danışmadan günlərlə susardım. Nə edəsən ki, əlimdə deyil, axı mən böyümüşəm, axı mən tələbəyəm, axı mən kişiyəm, axı mən məsuliyyətliyəm, axı mən, axı mən, axı mən istəməmişdim bu həyatı, axı mən insanların məni gördükləri adam deyiləm..

...

hava qaralan zaman
əlim yorulmur qəti,
yazmaq həvəsi gəlir..

vərəqə təslim olan
bu qələmin həsrəti
onun nəfəsinədir..

sakitcə pıçıldayan,
titrəyən qadın səsi
lay-lay əvəzinədir..

"yorulmusansa, dayan"
deyir onun surəti,
bunun səbəbi nədir?

yuva

bu son elədiyinlə
sinəmə dağ vurmusan.
yuvamızı dağıdıb,
qumdan yuva qurmusan..

indi bir neçə saat
baxılacaq bu yuva,
sonra adi küləkdən
dağılacaq bu yuva..

nə tez çıxıb yadından
yuvasız da şad idik.
bizə yuva verməyən
bu şəhərə yad idik..

varımız iki qaşıq
bir qırıq tava idi.
amma o vaxtı bizim
qəlbimiz yuva idi..

...

Başını çiynimə qoy, gəl sakit bir gün keçirək. Sən məni sevmədiyini unut, mən sənin yalanlarını. Heç nə olmayıbmış kimi, aradan aylar keçməyibmiş kimi, xoşbəxtikmiş kimi..
Bəlkə zamanı da dondura bilərik, elə həmin anda qalar hər şey. Sənin gerçək üzünü unudaram beləcə, yalanlarını xatırlamadan, canım yanmadan, vicdan əzabı çəkmədən sevərəm səni..

Nədəndi?

Səndə günah mı gördüm mən? Bu nə özünə haqq qazandırma cəhdləridi? Yuxusuzluğun, psixoloji narahatlığın, islanmış kirpiklərin, yol çəkən gözlərin səbəbi sənsən mi dedim ki bəhanələrlə gəlmisən qarşıma? Sən əl uzatdın da əlinimi tutmadım? Sən susdun da danış mı dedim? Mən deyilmiydim dəsmal sanıb gözlərini sildiyin? Mən deyilmiydim yerə atdığın, görməzdən gəlib qırdığın? Sən deyilmiydin sənə uzanan əlləri geri çevirən? Bəs indi bu yalvarışların nədəndi?

...

Olan qalan köhnə bir daxmam var idi yaşadığım və bir qadın var idi sevdiyim. Bir qabdan yemək yeyər, bir yorğana bürünərdik. Şam işığında oturar, alaqaranlıqda göz-gözə baxardıq. Bir üşüyər, bir qızınardıq. Bizimkisi romantika deyildi, bizimkisi kasıblıq idi.

Itirmişəm

Üst-üstə qalanıb neçə düşüncə
Toxunma qəlbimə, hisslərim incə
İtirdim özümü səni görüncə
Bəlkə də ağlımı itirmişəm mən..

İndi kimi görsəm səni andırır
istidən donuram, soyuq yandırır
İçdəki atəşi ruh canladırır
Ruhumu ruhunda itirmişəm mən.

Özüm özüm ilə danışmaqdayam
Başqa həyatlara qarışmaqdayam
Daha sənsizliklə barışmaqdayam
Bütün ümidləri itirmişəm mən.

You never change

Dreaming about you

I feel glad, that's true

That's amazing.

Feels are changing..

It looks so strange

But you never change.

It is happiness I realize

Seeing those brown eyes

Like a piece of music you sound

Nobody is like you around.

Anyone is not the same

But you never change..

Years passed, but u r the same.

I can't believe, it feels like a game..

I'm a cloud, you are the rain,

Come with me, it's the last train..

And if we open a new page

I'm sure, you never change..

...

Payızdanmıdır nədir, çox uzaqlara baxıram. Bəlkə də getdiyin yeri bilmədiyimdəndir, səni görmək ümididir mənimki. Gözlərimin uzaqlara ilişməsini özümə niyə dərd etdiyimi bilmirəm, nə itirərəm ki? Səni görməsəm də gözlərim dincələr, illərin yorğunluğu var nə də olsa..

Bəhanəsən

Sən yuxusuz gecəsən,
Yazılmamış şeirsən,
Bilmirəm daha nəsən..
Özün yaxşı bilirsən
Mən yuxunu sevmirəm,
Vallah
Sən bəhanəsən..

Unutmusan

Yanındakı kimdi axı,
Bu nə əllərdi tutmusan?
Məndən sonra ürəyini bağlamağı
unutmusan..

Gözlərindən hiss olunur
ağlamağı unutmusan..

İnanmağım gəlmir indi
Günəşmisən, buludmusan?
İnandığım bircə şeydi
Ağlayanda göz yaşımı
saxlamağı unutmusan..

Nə bilərdim çox dəyişir gedənlər..
İnanmıram, inanmaram,
Sənin deyil bu əllər..
Ayrılarkən əllərini
yoxlamağı unutmusan..

darıxıram..

ayaq saxla, bir dayan
gözlərim onu gördü
qamaşdığı sırada..

bir bax onu andıran,
qara saçı hörüklü
kimsə var mı orada?

ürəymi yandıran
o gözəl qızdan ötrü
darıxıram arada.

Saydım

Həyatımdan keçən bütün qadınları saydım. Saç tellərini, kirpiklərini saydım, gülüşlərini, baxışlarını saydım, addımlarını saydım, xəyanətlərini saydım, kürəyimdən vuruşlarını saydım.. Saydım da saydım.. Və heç birinin adam sayılası olmadığını anladım..

Ayrılarmışıq

Demişdin sonacandı,
Yalan imiş,
Getmisən gör haçandı..

Hər ikimiz satqınıq..
Əvvəldən bilinirdi
Ayrılığa yatqınıq.

Çox uzaq dayanmışıq..
İkimiz də həyatı
Ölümlə səhv salmışıq..

Sənlə ayrı qalmışıq,
Neçə aydı..
Biz də ayrılarmışıq..

Getməyi bacarmırsan

Bu necə getməkdi belə? Sanki heç getməmisənmiş kimi, yanımdaymışsan kimi. Nəfəsini hiss edirəm, əvvəlki kimi soyuqdu. Hər güzgüyə baxanda qarşımda səni görməkdən bezmişəm daha, üzsüzləşmisən. Əl izlərin silinmir əllərimdən. Xətrinə dəyməsin, amma sən getməyi bacarmırsan.