Yük qatarı..

Quraqlıq və susuz səhradan keçən

Bir qara kimsəsiz yük qatarının

Tək, yeganə sərnişini mənmişəm..

Bu böyük səhrada bəlkə də heçəm,

Bu kiçik vaqonda bir nəhəngmişəm..

Yaddaşım silinib tamam niyəsə,

Görən bu qatara necə minmişəm?

Görəsən vağzala tək mi gəlmişəm?

Yoxsa biriləri yola mı salıb?

Axı hansı kimsə

Və axı necə

Səhralar boyunca yük daşıyacaq

Qatara sərnişin bileti alıb?

Relslərin səsindən ağrıyır başım,

Bir insan səsinin həsrətindəyəm,

Bu nədir?!

Siçanlar olub yoldaşım..

Dayan?!

Bu qatarı kim sürür belə?

Deməli qatarda tək deyilmişəm..

Qalxıram yerimdən tez gülə-gülə,

Vaqondan vaqona doğru qaçıram,

Yavaş-yavaş ağlım gəlir başıma,

Yaddaşım qayıdır, bilirəm kiməm.

Və sonuncu qapını da açıram,

Görürəm, sükanda oturan mənəm..

Balıqçılar..

bir ulduz,
bir şamın yanan alovu,
qalın buz
və cəsur balıqçıların
buzu parçalayıb keçən tilovu..

buzun da, qarın da
dərdi mənə qalıbmış..
qışı anlaram yenə,
günəşli baharın da
dərdi mənə qalıbmış..

küsməyin balıqçıdan,
sizi satan dənizdən
ay zavallı balıqlar,
inciməyin acı taleyinizdən,
tilovların ucunda
soxulcan olmaq da var..

Dəniz qızı..

üzü məsum,
yanaqları qar bəyazı
saçları qum,
gözəl gözlü dəniz qızı,
gözünü yum..

qəlbini aç,
alın yazım,
ürəyindən yollarıma
işıq saç,
saç ucların
kürəyindən qollarıma
tökülsün..

üzün gülsün
ki, dan yeri sökülsün..

yarpaqların bükülsün,
özün solma,
dağ çiçəyi,
qəmli olma,
parıldasın hər ləçəyin..

gir qoluma,
dəniz qızı,
bax beləcə
qışı keçək,
görək yazı,
amma bircə
yanağından azalmasın
qar bəyazı..