Yazmamışam

mən ən gözəl şeirlərimi
sənə yazmamışam
çünki
mən ən gözəl şeirlərimi
hələ yazmamışam..

yazmamışam gözlərini,
mən ən gözəl misraları
gözlərinə saxlamışam..

əllərini yazmamışam,
saçlarını yazmamışam,
əllərimlə saçlarını
qarış-qarış gəzəcəyəm
və ən gözəl şeirləri
saçlarına düzəcəyəm..

...

bir gülüş
bir ürək döyüntüsünə
çevriləndə, qızaranda yanağın,

hər baxış
bir gözəllik qatanda gülüşünə,
məsum məsun baxmağın..

ya da bilməm ki nə,
hər görüşdə barmaqlarım
dönüb olur darağın..

saçların,
saçların bezsin özgə daraqlardan,
qoy əllərimlə hörüm..

özün də gözlərimə
tez-tez görün,
bir də ki, uzaqlardan
duyulmasın sorağın..

Kabus

sənsiz bircə xəyal gəlməyib dilə,
sənlə məna tapır bütür arzular
yuxuma gəlirsən,
bəs deyil hələ
kabusu şən nağıl etməyin də var..

toxun qollarıma,
toxun əlimə,
varlığını az da olsa hiss edim..
gəl yanıma,
ürəyini
kabuslarımdan gizlədim..

sən də mənim ürəyimi
götür saxla ovucunda,
bir kabusa qurban gedib əzilməsin..
məni də tut,
əsir saxla saç tellərinin ucunda,
saçlarında yırğalanım həzin-həzin..

Göy üzü

sərsəm xəyallardan başımı qaldıranda göy üzünə aşiq olacağımı bilməzdim.. bəlkə də ilk gündən sevirmişəm üzərimə tökülən yağış damcılarını, gözlərimi qamaşdıran günəş şüalarını, üzümün bir tərəfinə kölgə salan buludları, hər biri bir ulduzu xatırladan qar dənələrini, ulduzları, ayı.. bircə anlıq başımı qaldırmaq imiş bütün məsələ, hər şey o ana məhkum imiş illərcə.. qəlbimin göy üzüylə üzləşmə anına.. o an təbiət öz qanunlarını pozmuş, günəşlə ayı, ulduzlarla buludları, göy qurşağıyla dumanı eyni anda cəmləmişdi göy üzündə. gerçəklərin fərqinə varım deyə, qəlbimin dərinində gizlənmiş eşqi qəfəsindən azad edib göy üzünə buraxım deyə.. üzümə vuran isti küləyin yanaqlarımı dondurmasından anlamalıydım əslində hər şeyi, saçlarıma düşən qar dənələrinin od tutub yanmasından, kölgəmin çevrəmi aydınlatmasından.. anlamalıydım göy üzünə necə dərin bir eşqlə sevdalandığımı.. hara baxsam göy üzü idi oysa.. hara baxsam səma.. hər yerdə sən varmışsan, hara baxsam səni görərmişəm, göy üzüymüşsən, buludlarmışsan, ulduzlarmışsan, aymışsan, günəşmişsən.. güzgüdəki əksim belə sənmişsən.. tək gərək olan sərsəm xəyallardan başımı qaldırmaq imiş, göy üzünə baxmaq imiş, üzünə baxmaq imiş..