Payız

bina girişlərində,
metro çıxışlarında,
sahibsiz küçələrin
bütün qarışlarında
qoxunu axtarıram..

sənin baxışlarınla
gecəni etmişəm ram,
üzümü gizləyirəm..

unutmuşam soyuğu,
payız yağışlarında
yolunu gözləyirəm..

gözlədiyim ən çoxu
bir buludlu gün olar,
bir də sənin əllərin..
əllərin ən gözəli,
ən pisi fəsillərin..

bilirsən mi qəlbimi
əzib neçə il payız?
indi məni güldürən,
səni mənə gətirən
ən gözəl fəsil - payız..

payız bitir,
az qalıb,
qalacağam payızsız..
bircə sən yanımdasan,
qollarıma sarılıb,
gözlərimi sevən qız..

Sən..

üstümə ulduz yağışı
yağır,
parçalayır göyü
gözlərin zərif baxışı.
baxmasa insan darıxır..

sonrası göy qurşağıdır
gözlərimdən axan yaşın..
ağlamayım?
bu ki sevinc göz yaşıdır..

əllərinlə gözlərimi
axı necə bağlamayım?
məni əllərin yaşadır..

bütün qorxular boşadır,
bitməyəcək,
getməyəcək qəlbdən həvəs,
həvəs deyil sevgidi bu,
birdi ürək,
birdi nəfəs..

sevgi ki hər şeydən ulu,
sevgi ki hər şeydən əzəl..
sən ki mənim
gözlərimin parıltısı,
sən ki bahardan da gözəl..

sən ki mələk, dəniz qızı,
sən günəşin tilsimisən,
saçların düşür dənizə,
tez özün də gəlməlisən..

getməsin..

üzündə ulduz gülüşü,
əlləri pambıq..
bahar öldürdü qışı,
öldü qaranlıq
və kədər getdi səmadan,
yenə biz bizə qaldıq..

kim gedir, nə gedir,
getsin, nə edim?
qəlbimin yox yarası..
sevinən bir mən idim
hər gedən sonrası..

bir o qalsın,
getməsin,
Allah qorusun,
neylərəm qar yağsa yaza?
mənim olsun
saçları rüzgardan uzun,
həsrəti gündən də qısa..