Payız...

payız niyə oldu yaxın?
hər tökülən quru yarpaq
qollarımla dirçəltdiyim
bir ağacın..

çiçəklər niyə tez soldu?
niyə yağdı yenə leysan?
bir xahişim oldu
mənim
ən dəyərli dostlarımdan,
yerə vurdular sözümü..

çıxardılar gözlərimdə gizlədiyim
yalvarışı yadlarından..
dönmədilər axmaq inadlarından..

incitdilər,
ürəyimi sındırdılar,
qollarımdan tonqal qurub
yandırdılar..

bir kimsəyə dönüb daha
dərdimi aça bilmədim,
yarpaqlarım xəzan oldu,
payızdan qaça bilmədim..

Əllərim..

boğazıma yığılıb
söz yığını,
nəfəs almağa qoymur,
yerə düşüb qələm qabım,
tez yığ onu,
əllərim..

udqunuram zəif-zəif,
yuxuları
saçlarımdan asmışam,
çayımın da uçub gedir buxarı,
tez tut onu,
əllərim..

gülüşlərim,
göz yaşımdan yuxarı,
gəlişlərim
bu yollara ağırdı,
sallandığım körpülər də qırılır,
burax onu,
əllərim..

ümidsizəm? deyiləm..
ümidliyəm? deyiləm..
çox sevincli
çox dərdliyəm,
qoyma belim əyilə,
qaldır onu,
əllərim..

başımı tut, ol çətirim,
yağışlardan qorxmayım,
gözlərimi bağla mənim
baxışlardan qorxmayım,
hələ göz yaşım axmayıb,
saxla onu,
əllərim..

nə vaxt kimsəsiz olsan
bir cüt əl görəcəksən,
bir qadınındı onlar,
yaxın gəl, görəcəksən..
qoru onu,
əllərim..

sən də, qadın, yaxın dur,
qoyma gözlərim dolsun,
imkan vermə yorulsun,
sənin olsun
əllərim..

Biz..

biz iki dost idik körpüdən keçən
palçıqlı sulara yıxılmadıq ki..
olmadı anımız sevgidən bezən,
bir yerdə olmaqdan sıxılmadıq ki..

bax, biz yeridikcə yollar uzandı,
amma az da olsa yorulmadıq biz,
sel axan dərələr geridə qaldı,
bir sənsən, bir mənəm, bir də sevgimiz..

bilirsən, qarşıda hələ nələr var?
sənin gücün var mı mənlə gəlməyə?
dağlar var, daşlar var, gur dərələr var,
hazırsan bir gəzib bir büdrəməyə?

mənim qollarıma tutunacaqsan,
küləkli küçələr, yollar gəzəndə..
bütün tufanları unudacaqsan
üzünü yağışdan gizləməsən də..

ümidsən bu qədər dərd arasında,
olmasan ümidsiz qalacağam mən..
nə vaxtsa büdrəsən yol yarısında
dönüb ayaqların olacağam mən..