Qaya məzar, torpaq ümid, səma lal,
Dəniz qara, Günəş sönük, qəlb qırıq.
Zərrə işıq, sən də getmə, burda qal,
Zərrə ümid, əllərimi buraxma.
Zərrə nəfəs, ciyərlərim ağrıdır,
Əllərimə qan işləmir, biləklərim ağrıdır.
Açıq səma yer üzündə mənim payıma düşən
Diləklərin axırıdır, axırı.
Mənə baxma, gözlərimdə sancı var,
Məni sevmə, ürəyimə buz düşüb,
Məni bilmə, qəmim səni incidər,
Mənə dəymə, taleyimə iz düşüb,
Yanıb külə dönmüşəm,
Əzilmişəm, üşümüşəm, ölmüşəm..
Mən xəbərsiz olmuşam,
Üstü qədər altı varmış dünyanın,
Tanrı onu tərs üzünə çevirmiş.
Mən xəbərsiz olmuşam,
Bu dünyanın mən olmayan üzündə
Atam mənə yoldaş imiş, anam məni sevirmiş.
Qum dənəsi kəpənəyə yük gələr,
Kəpənəyin qanadları qırılıb.
Könlümün çapar atları
Qaçıb-qaçıb yorulub...
Milyard ilin əzabı var üzümdə,
Yorulmuşam, ürəyimdə yazılıb,
Yorulmuşam, gözlərimdən oxunur.
Yer üzünün yetim qalan üzündə
Qulağıma bir səs gəlir,
Əlimə əl toxunur...
