O MƏNƏ DOSTUM DEYİRDİ

O mənə dostum deyirdi,
nə vaxt əlini uzatsa tutmalı olduğuma
inandırmaq istəyirdi..
necə tənbəl olduğumu bilir,
bir əli saçımı sığallamaqla məşğul olurdu.
arada bir kənara çəkilir
tək tənha otururdu
sevgililərin qoşa oturduğu skamyada.
deyəsən əslində dost olmadığımızı bilirdi o da..

O mənə dostum deyirdi
mən ona ay qız deyə səslənirdim..
hirslənirdi..
gözündən yuxu töküləndə 
onu bir başqa məsum görürdüm..
dan yeri söküləndə 
hər qız elə olurmuş, hardan bilərdim..
gərək aramızda sərhəd olan dost adını
çoxdan silərdim..

O mənə dostum deyirdi,
niyəsə gecələr məndən sonra yatırdı..
anlaya bilməyəcəyim musiqilər dinləyirdi.
anlayacağımdan qorxurdu.. 
o bilmədən dinlədiyi musiqilər hisslərini satırdı..
ağlamağı çox yaxşı bacarırdı, heyif gözlərindən..
güldürürdüm arada,
hər gülüş sonrası dərdli bir ah çəkirdi dərindən..

O mənə dostum deyirdi.
bu necə dostluq idi, mən də anlamadım.
sevirdi desəm, sevmirdi..
qısqanıb özünü ələ verirdi arada..
nankor deyildim, yaxşı bilirdi..
gülümsəməyə yetirdi 
ağ da, qara da,
əgər göy qurşağını yadıma salmasaydı..
kaş dostum deyib canımı almasaydı..