Yad şəhərli qız

"Sevdiklərini say" dedi yad şəhərli qız, ürəyini qoy dedi ortalığa. "Sevgini say" dedi, susdum. Hörüklərindən asdı məni, sevməyin cəzası imiş bu onun şəhərində, elə dedi. Aldatdı, bilirdim, yalan idi. Əslində o özü də bir yalandan ibarət imiş, Yad şəhərli deyilmiş əslində, saçları saxta imiş, özü dedi, deməsə də hiss etmişdim, saçlarından boya qoxusu gəlirdi. Xoşum gəlirdi. Saçlarından da, özündən də. Şəhərinə qayıtdığı gündən bu yana heç axtarmamışdım onu, bu gün son görüşdüyümüz yerə getdim yad şəhərli qızı tapmaq üçün, saçları yox idi, gözləri yox idi, özü var idi və bir də ona aid sevmədiyim nə varsa hamısı. "Gecikmisən" dedi, gecikmisən..