...

bu otaqlar nə üçün qəmli durub əzab verir hər gələnə, gedənə? divarları, qapıları kim yorub? pəncərələr yarımçıqdı, tay mənə. tavan, gördüyün gözləri say mənə, ümid dolu, sevinc dolu, dərd dolu. bu çıraq ki gecə olur ay mənə, gün çıxanda pəncərəmiz qərb olur. bu bina baş ayaq bir binadı ki, pillələr aşağı düşürlər ancaq. yuxusuz gecələr burda nədi ki, kimsəsiz səhərlər var qucaq-qucaq. gecə pərvanələr gəlib yığılır darıxan gözlərin işıltısına. yazda quş səsindən fikir dağılır, payızda xəzanın xışıltısı var. bircə insan səsi duyula bilmir, ürəklər danışır, gözlər danışır, bu yerdə heç kəsin yuxusu gəlmir. burda qaranlıqda gözlər qamaşır.