Qorxaq adam

Gün əyildi yolların ətəyinə,
Qorxaq adam çıxdı daxmasından,
Torpağı tapdaladı,
Xəzəli əzdi,
Əlləri cibində küçəni gəzdi...

Qorxaq adam ölmək istəmirdi,
Fəqət yaşamaq,
Bitəcəyini bilərək yaşamaq,
Anlamsızlığını duyaraq var olmağın,
Hər gün zərrə-zərrə ölərək yaşamaq
Və yenidən yaranmaq durmadan.

Alnının qırışları buludları təqlid edərkən,
Qorxurdu səmaya baxmağa,
Sonsuzu görməyə.
Torpağı dırnaqlarıyla qazırdı,
Dənizi ovuclarıyla içirdi,
Alovdan qaçmırdı, amma
Səmanın altından gözləri bağlı keçirdi.

Yolların sonunu bilirdi qorxaq adam,
Günəşin yerini bilirdi.
Göylərin sahibini tanıyırdı,
Yerlərin sirrini bilirdi.

Gözünü yerə dikdi qorxaq adam,
Yolların sonunu bilirdi.
Ay taxtını qurarkən yolların başucuna
Küçəni əlləri cibində gəzdi,
Torpağı tapdaladı,
Xəzəli əzdi.