Qollarım səhv çəkən bir tərəzidir,
Ürəyim tərəfi ağır göstərir.
Yanağım qurumuş boş ərazidir,
Qaşlarım belləyir, əkir, göz dərir.
Yığıram kədərli gördüklərimi,
Yığdıqca düzürəm saç uclarıma,
Satıram gözümün dərdiklərini,
Nisyəni yazıram ovuclarıma.
Nisyə dəftərimdə tək sənin adın,
Üzümün dərdinə müştəri bir sən.
Mənim tərəzimə tək sən inandın,
Üzünü çevirib indi gedirsən.
Dayan bir, bəlkə də razılaşarıq
Kədərin beşini bir təbəssümə.
Bu quraq sahədə birgə yaşarıq,
Daha qəm əkmərik mənim üzümə.
No comments:
Post a Comment