pəncərələr

sənlə mən eyni evdən
əks yönlərə baxan
iki kiçik pəncərə.
baxışırıq nə vaxtdan.
bilirsən, dünya kürə,
sevgi də sonsuz olur.

bəzən gəlib su dolur
çərçivəmin içinə,
sonra mən ağlayıram.

sonra da aram aram,
o su gedir qarışır
elə həmən yağışın
sənin gözündən axan
damcılarına.

səhər səni isidən
günəşin şüaları
axşam gözümə batır.
bu evin adamları
səhər sənlə oyanır,
gecələr mənlə yatır.

bəlkə nə vaxtsa sənlə
qovuşarıq, nə bilim.
qocalanda bəlkə də
gözəl bir bayram günü
eyni tonqal içində
alışarıq, nə bilim.

kaş ki, deyirəm hərdən,
sənlə mən eyni evdən
eyni yönlərə baxan
pəcərələr olardıq.

ya iki qonşu evdən
əks yönlərə baxan.