Mən özümü qəmli musiqilərdə,
Yolumu sonsuz pilləkənlərdə,
Dostlarımı içki masalarında itirdim.
Mən günəşi ay işığında unutdum,
Gecəyə aşiq oldum,
Göz yaşlarımı buludlara bağışladım.
Mən kədəri ilk yol ayrımında tərk etdim,
Tərk etdiyim şəhərlər küsdü məndən,
Küçələrindən ayaq izlərimi sildilər.
Mən səni küləkli günlərdə sevdim,
Eşqinə qarşı qoymaq
Küləyə qarşı yerimək kimi idi.
No comments:
Post a Comment