meşə idim, yolun məndən keçəndə
düzən olub yollarına sərildim,
payız gəlib bütün quşlar köçəndə
yanağına qonan sərçə mən idim.
gecə idim gözlərini yumduğun,
səhər oldum, budu səni çaşdıran.
zərif bahar mehi idi umduğun,
külək oldum dənizləri daşdıran.
səni yayın qızmarından gizləyən,
kölgəsində dayandığın dağ mənəm,
demisən ki, kimdi məni izləyən?
özüm durub gəlmişəm ki, bax, mənəm.
No comments:
Post a Comment