yorğun budaqlarını
yerə salmış bədənim,
külək doğmalarımın
tutub ayaqlarını,
yoxdu gəlib-gedənim,
yoxdu salam verənim...
yorulmuşam, köklərim
torpağımdan aralı,
yarpaqlarım yaralı,
yoldaşlarımla söhbət
bir yana qalsın,
nə vaxt oldu qalalı
eyni dildə danışan
adam səsinə həsrət...
No comments:
Post a Comment