Qorxudub mərmilər bütün kolları,
Kəndin ortasında tək ağac qalıb,
Gecənin soyuğu tutub yolları,
Körpələr qayğısız, itlər ac qalıb.
Küləyə dözməyib sınan budaqlar,
Bir qoca nənənin təndirindədi.
Bir vaxt o ağaca çıxan uşaqlar
İndi dar ağacı kəndirindədi.
Görüb dan yerinin ağardığını,
Bir adam atını bu yana çapar,
Unudub yolların apardığını,
Körpəyə ev, yuva, itə yal tapar..
Bircə o nənə də saçın yolmasa,
Hər qışa ümidlə corab hörməsə..
Ağaclar qırılmır külək olmasa,
Adamlar yaşamır gözün görməsə..
No comments:
Post a Comment