.....

saçlarına qondurduğum sığalları
ürəyinin qapısına asdığım
güllərin ört üstünə...

bildiyin nağılları
danış bir-bir dinləyim,
hüzünlənsin yastığım...

təki gülsün gözlərin,
eybi yox, mən ağlayım,
lap ən çox mən ağlayım..

ağlayıb uşaq kimi
qollarımı bağlayım
belinə qurşaq kimi...

amma ki sən ağlama,
sil gözünü 
mən ağlama deyəndə...

bir də ki, 
təkcə mən gəlim ağlına
kirpiklərin bir-birinə dəyəndə...