Yel dəyirmanı

bu qız kimdi göy üzünə bənzəyir?
yanağında buludlar parçalanır..

saçlarının küləyi kirpiklərimə dəyir,
gözlərimdə fırlanır
yel dəyirmanı..

elə bil yaddaşım sıfırlanır,
"yaxın gəl, məni tanı,
sonra əgər unutsam öz adımı,
mənə xatırladarsan.."

nə deyirəm mən belə?
günəş vurub deyəsən,
"ey,
bəs yıxılsam tutarsan?"

"şşş, zarafat elədim
bəsdi yağış çilədin qəzəbdən sifətimə"
min-min eyiblər olsun mənim mərifətimə,
hər şeyi də korladım..

nə isə,
əsas odu,
yanağından bir bulud oğurladım
quraq zamanı üçün..

əlbəttə ki, bir nəfəslik də külək,
yel dəyirmanı üçün..