Yol
boyunca uzanan taxıl zəmiləri,
Qəfəsdən
azadlığa çıxmış
Bülbülün
xoşbəxtliyi,
Yuvasıyçün
darıxmış
Köçəri
quşların həsrəti,
Yoxsa
mənim sevgim daha böyükdü?
Kiçik
qara qarışqanın qisməti
Əzilmək
imiş.
Qışqırır,
ağlayır, "bu necə yükdü?"
Sənin
də qismətin
dəlicə
sevilmək imiş,
O
zavallının əzilərkən can ağrısı
Yoxsa
mənim sevgim daha böyükdü?
Sahili
tutmuşdu dənizin qarğışı
İndilərdə
okeanlar da bölük-bölükdü
Sönmüş
dəniz fənəri..
Fənərsiz
gecənin qaranlığı..
Dənizçilərin
hünəri
Yoxsa
mənim sevgim daha böyükdü?
Bülbül
dadacaqsa azadlığı
Qarışqa
dirilib sağalacaqsa
Fənərlər
yenidən yanacaqsa
Əgər
biz istərsək,
Quşlar
yuvalarına dönərsə,
Dünyada
bütün üzlər gülərsə
Və
tək çarə biz isək
Sevgim
niyə az olsun ki nədənsə?
No comments:
Post a Comment