"sağ ol"

Vaxt keçdikcə sənə olan artıqlığımı anlayırdım, əskikliyin artırdı. Bəli, sənə mən lazım deyildim. Və bunları anlamaq qürurumu incitdikcə mən də səni incitməyə başlayırdım. Ən çox da qürurumu basdırmaq təsir edirdi, əlbəttə, günahkar mən deyildim. Səndən getməyini istəməyimə baxmayaraq israrla qalmağın və ən əsası bunu məni incitməmək üçün etməyin özümə nifrət etməyimə səbəb olurdu. Günlər keçdikcə özümə olan narazılığımın artdığını hiss edirdim. Əlbəttə, o günlərdə fikrimdə ancaq özüm olduğum üçün sənin düşüncələrindən xəbərsiz idim. Sonda da elə xəbərsiz getdin, bir kəlmə səmimi olmayan "bağışla", bir də ömürlük "sağ ol"..